Afgelopen week vond er een bijzonder voorval plaats bij onze receptie. Een kleine jongen, niet ouder dan vijf jaar en nauwelijks boven de balie uitkomend, meldde zich met een duidelijke boodschap: “Mijn moeder heeft pijn.” In zijn hand hield hij een afsprakenkaartje, wat erop wees dat zijn moeder eerder voor een zwangerschapscontrole bij ons was geweest. Achter de jongen stond zijn moeder, zichtbaar in pijn en op het punt van bevallen.
Onze receptionist handelde snel en de moeder werd direct naar de verloskamer begeleid. Het was een zorgwekkende situatie: de moeder had alleen haar jonge zoon bij zich, terwijl haar echtgenoot ver weg was voor werk. Helaas verliep de bevalling niet zoals gehoopt. De baby lag in een ongunstige positie en de hartslag van de foetus daalde. Het werd duidelijk dat een keizersnede noodzakelijk was en dat deze niet in onze kliniek kon plaatsvinden.
Met spoed werd de moeder per ambulance naar het ziekenhuis vervoerd. Eenmaal daar aangekomen, werd ze naar de operatieafdeling gebracht. Zonder familie om haar bij te staan, hielp onze verloskundige haar met het omkleden in een ouderwets operatieschort. Ons personeel mocht haar slechts tot aan de rode lijn begeleiden, het punt waar het ‘schone’ gebied begint. Vanuit een kamertje riep een operatie-assistent instructies, maar voor de moeder was het onduidelijk waar ze naartoe moest.
Daar stond ze dan: halfnaakt, hulpeloos, in barensnood en helemaal alleen. Angstig en onzeker over welke richting ze op moest, wist ze niet waar ze aan toe was. Gelukkig verliep de keizersnede uiteindelijk succesvol en verwelkomde ze een gezonde jongen.
In onze kliniek staat de patiënt altijd centraal. Eén van onze kernwaarden is zorg met compassie, iets wat we voortdurend benadrukken bij ons personeel. Maar hoe breng je dit in de praktijk? Door warmte en veiligheid te creëren en aandacht te hebben voor de psychische en sociale behoeften van de patiënt. Goede zorg hoeft niet duur te zijn; een bemoedigend woord of een vriendelijke gebaar kan al een wereld van verschil maken.
De recente ervaring met een moeder die in barensnood naar een ziekenhuis moest worden overgebracht, staat in schril contrast met onze werkwijze. Hoewel de medische uitkomst hetzelfde zou zijn geweest, had deze moeder waarschijnlijk een traumatische ervaring minder gehad als ze in een omgeving van comfort en veiligheid was gebleven. Dat is waar wij voor staan: moeders tijdens hun meest kwetsbare momenten bijstaan.
Het is een uitdaging wanneer we moeders vanwege complicaties moeten doorverwijzen. Ze verlaten onze warme en schone omgeving en komen terecht in een onbekende ziekenhuisomgeving, vaak vol angst en pijn. We hadden zo graag gezien dat deze vrouw in een schone operatiekamer met meelevend personeel was ontvangen.
Dit drijft ons om door te gaan met ons plan om een ziekenhuis te realiseren, zodat we ook deze moeders kunnen opvangen. De afgelopen weken hebben we als medische commissie in Ethiopië intensief overleg gehad met de architect om alle details van de benodigde medische inrichting door te nemen. Op basis daarvan worden de technische tekeningen gemaakt.
Het is een lang proces. Vertragingen in Ethiopië, of input uit Nederland die langer op zich laat wachten, moeten hier verwerkt worden. Toch zien we vooruitgang. We beseffen dat het een groot project is, maar we hebben de afgelopen jaren ervaren dat de Heere ons nabij is en steeds weer heeft voorzien. De upgrade naar een Health Center brengt ons dichter bij de overstap naar een basisziekenhuis. Ook op het gebied van fondsenwerving zien we groei; afgelopen januari raakten ondernemers tijdens een reis betrokken en nu willen zij zich inzetten voor de realisatie van ons plan.
We beseffen echter dat het plan alleen zal slagen met de zegen en hulp van de Heere. Wil jij met ons meebidden?
